Zabudowania zagrodnika z Borska

Działka budowlana w Borsku została kupiona ok. 1880r. przez Marcina Lipskiego na licytacji gospodarstwa gburskiego, które zbankrutowało. Jej niekorzystna lokalizacja we wsi (była wciśnięta między krzyżujące się wiejskie drogi i rzekę Wdę) narzuciła kształt zagrody i rozplanowanie obiektów.

Rodzina Lipskiego utrzymywała się tam z pracy najemnej oraz hodowli zwierząt. Jego najstarszy syn, Franciszek, przejął gospodarstwo w 1920r. Wcześniej na emigracji wyuczył się zawodu stolarza i z Westfalii na Kaszuby przywiózł wyposażenie warsztatu stolarskiego. Trudnił się także ciesielstwem, bednarstwem oraz kołodziejstwem. W gospodarstwie wytwarzał: grabie, korki, szufle do zboża i mąki, kaponki, maselnice, nosidła do wody, ławy, kary (taczki), a także wozy, łodzie deskowe i kajaki. Strugał również z drewna łyżki i chochle.

Chałupa z Borska

Budowa: lata 80. XIXw.

Wnętrze budynku ukazuje skromne warunki życia trzypokoleniowej rodziny kaszubskiej z okresu międzywojennego. Właściciel zagrody użytkował większą, północną izbę, natomiast izba w drugim końcu chałupy należała do deputatników - rodziców gospodarza. Ta sytuacja powodowała różnice w wystroju obu części chaty. Duży autentyzm wnętrza wynika z faktu, że prawie 80% przedmiotów stanowiących jego wyposażenie udało się wykupić wraz z budynkiem. Zwraca uwagę znaczna liczba fabrycznych wytworów, powszechnie używanych w chłopskich gospodarstwach od końca XIXw. Obok nich zachowały się meble i narzędzia wykonane w tradycyjny sposób, co wynika m.in. z przyzwyczajeń ustępującego pokolenia i chęci zatrzymania starych sprzętów gospodarskich.

Budynek gospodarczy z Borska

Budowa: lata 80. XIXw.

Budynek jest wielofunkcyjny, o zróżnicowanej konstrukcji ścian. W latach 20. XXw. przeprowadzono remont i rozbudowę pierwotnej bryły obiektu. Do stodoły dostawiono warsztat stolarski oraz dwa dodatkowe chlewy. Najstarszym fragmentem budynku jest chlew znajdujący się w środkowej części. Na licznych oryginalnych deskach szalunkowych zachowały się ślady ręcznego przecierania piłą traczną. We wnętrzach są eksponowane sprzęty i narzędzia z okresu międzywojennego.

(Źródło: Kaszubski Park Etnograficzny)