Medziugorie to znane i odwiedzane miejsce pielgrzymkowe w Europie, ośrodek odnowy życia religijnego.
W języku chorwackim, używanym przez miejscową ludność, nazwa miejscowości jest zapisywana jako Međugorje (wymawiana "me-dziu-gor-je"). Często, gdy nie można użyć znaku "đ", stosowany jest zapis "Medjugorje", choć niepoprawny w języku chorwackim, stosowany jest powszechnie w wielu językach. Dla języka polskiego Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych ustaliła urzędowy egzonim (nazwa używana w określonym języku dla obiektu geograficznego znajdującego się poza obszarem, gdzie ten język ma status oficjalny, i różniąca się swoją formą od nazwy używanej w języku lub językach oficjalnych na obszarze, gdzie znajduje się dany obiekt geograficzny) Medziugorie.
Etymologicznie nazwa Medziugorie oznacza miejscowość położoną między górami ("Międzygórze").
W centrum miejscowości znajduje się kościół pw. św. Jakuba. W pobliżu miejscowości znajdują się dwa wzniesienia - Wzgórze Objawień (Podbrdo), miejsce pierwszych objawień, oraz Góra Krzyża (Kriżevac). Zbocza wzgórz są kamieniste, porośnięte niską roślinnością. W miejscach objawień ustawiono krzyże, w drodze na Podbrdo ustawiono tajemnice różańca, a na Kriżevac stacje drogi krzyżowej. W miejscach modlitwy pielgrzymi zostawiają kawałki papieru z obietnicami, prośbami, obrazki, różańce i kwiaty, czasem ustawiają małe krzyże.
W Medziugorie istnieje ponadto dom wspólnoty osób uzależnionych - Wspólnota Cenacolo. Mieszczą się tutaj także domy różnych wspólnot: Wspólnoty Błogosławieństw, Oazy Pokoju i innych.
Do lat osiemdziesiątych XXw. parafia Medziugorie stanowiła typową wiejską parafię. Wtedy w związku z mającymi się tutaj wydarzyć objawieniami Matki Bożej oraz w konsekwencji napływu wielu pielgrzymów i turystów Medziugorie, do tej pory całkowicie zamieszkane przez Chorwatów, zmieniło swój charakter. Z małej wioski, składającej się pierwotnie z trzech osad, stało się miejscem kultu religijnego dla przybywających tam licznie pielgrzymów, a przy tym bazą gastronomiczno - noclegową, miejscem handlu dewocjonaliami i pamiątkami, którymi to zajęciami trudni się obecnie wielu mieszkańców, spośród których wielu napłynęło do Medziugorie w ostatnich latach.
Od czasów średniowiecza kościelną administrację nad terenami należącymi obecnie do Bośni i Hercegowiny sprawowali Franciszkanie. Hierarchię diecezjalną ustanowiono dopiero w XIXw., a parafię Medziugorie w 1892r., której do naszych czasów patronuje św. Jakub, opiekun pielgrzymów. Pierwszy kościół parafialny wzniesiono w 1897r. Obecnie istniejący kościół został konsekrowany 19 stycznia 1969r.
W 1933r. z okazji jubileuszu 1900 lat odkupienia, na jednym z okolicznych wzgórz (Kriżevac) ustawiono betonowy krzyż, zawierający cząstkę relikwii drzewa krzyża świętego.
Jak twierdzi sześcioro "widzących", Matka Boża zaczęła się im ukazywać 24 czerwca 1981r. w miejscu zwanym Podbrdo, u podnóża wzgórza Crnica. Objawia się im do dnia dzisiejszego tam, gdzie aktualnie przebywają. Wzywa cały świat do modlitwy i nawrócenia, przekazuje liczne orędzia, w których zachęca do pogłębienia życia wiary i życia sakramentalnego, do lektury Pisma Świętego, oraz wszelkiej pobożnej praktyki, do pokuty oraz oddania swojego życia Jezusowi. Przekazuje "widzącym" tajemnice dotyczące przyszłych losów Kościoła i świata.
Kościół Katolicki w swoim oficjalnym stanowisku wobec wydarzeń z Medziugorie (Oświadczenie Konferencji Episkopatu byłej Jugosławii z Zadaru z 1991r.) wstrzymuje się na razie z ostatecznym osądem objawień - do tej pory ani nie uznaje ich jako prawdziwych, ani też nie odrzuca jako fałszywych. Objawienia bada specjalna komisja powołana przez papieża Benedykta XVI w 2010r., której przewodniczy Kardynał Camillo Ruini. Komisja jeszcze nie przedstawiła wyników swoich badań.